دزسنجی داخلی ید پرتوزا با استفاده از فانتوم های مرجع جهانی و مدل جدید حرکت زیستی

نویسندگان

دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

هدف این مطالعه محاسبه دز ناشی از دریافت ید-131 در بدن انسان با استفاده از مدل حرکت زیستی جدید معرفی شده در سال 2017 است. به این منظور از فانتوم های محاسباتی مرجع که توسط کمیته بین المللی حفاظت در برابر اشعه ICRP < /span> معرفی شده، استفاده شده است. محاسبات به روش مونت کارلو و توسط کد MCNPX 2.6 انجام شده است. مقدار میانگین دز اندام هدف به ازای یک واپاشی در اندام چشمه که به کمیت S مشهور است، توسط دو نوع تالی F6 و *F8 از کد مونت کارلو استخراج و با نتایج مطالعات دیگر مقایسه شده است. نتایج نشان می دهد که اختلاف بین مقادیر S با استفاده از این دو نوع تالی به طور میانگین کمتر از 8% است. همچنین تغییرات ناشی از استفاده از طیف های مختلف واپاشی ید-131 بررسی شد. در نهایت، دز جذبی و دز موثر برای فانتوم زن و مرد مرجع ICRP < /span> محاسبه گردید و تغییرات دز ناشی از مدل حرکت زیستی برآورد شد. به عنوان نتیجه گیری نهایی می توان به این نکته اشاره کرد که استفاده از تالی ها و طیف های مختلف و همچنین مدل حرکت زیستی متفاوت می تواند مقادیر دز را به طور قابل توجهی تغییر دهد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Internal dosimetry of radioiodine using ICRP reference phantoms and updated biokinetic model

نویسندگان [English]

  • Susan Khalili
  • Seyed Hashem Miri-Hakimabad
  • Elie Hoseinian-Azghadi
چکیده [English]

The purpose of this study is to estimate internal dose to human body due to administration of I-131 using new biokinetic model of iodine. In this respect, we used international commission on radiological protection (ICRP) adult reference phantoms. Monte Carlo calculations were performed using MCNPX 2.6 code. The average dose to target organ per disintegration inside source organ, namely S factor, was estimated using F6 and *F8 tallies, and then compared to those from previous studies. The results show that the difference between S factors is on average less than 8%. Furthermore, the variations caused by different 131I decay spectrums were investigated. Finally, the absorbed and the effective doses were obtained for adult female and male ICRP reference phantoms considering two biokinetic models. To conclude, using different tallies and decay spectrums, as well as, various biokinetic models could affect considerably on the amount of estimated internal dose.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Internal dosimetry
  • iodine-131
  • biokinetic mode

مراجع

[1] Lamart, Stephanie, et al. "S values for 131-I based on the ICRP adult voxel phantoms." Radiation protection dosimetry 110-92:(2016) 161,1. [2] ICRP, 1991. 1990 Recommendations of the International Commission on Radiological Protection. ICRP Publication 60 (Users Edition). [3] Bolch W E, Eckerman K F, Sgouros G, and Thomas S R. MIRD pamphlet no. 21: a generalized schema for radiopharmaceutical dosimetry—standardization of nomenclature. J Nucl Med 50(3) (2009) 477-484. [4] Leggett, Richard Wayne. "A physiological systems model for iodine for use in radiation protection." Radiation research 174.4 (2010): 496-516. [5] ICRP, 2009. Adult Reference Computational Phantoms. ICRP Publication 110. Ann. ICRP 39 (2). [6] Lamart S, Bouville A, Simon S L, Eckerman K F, Melo D, Lee C. (2011) Comparison of internal dosimetry factors for three classes of adult computational phantoms with emphasis on I-131 in the thyroid. Phys Med Biol 56, 7317–7335 [7] ICRP, 2008. Nuclear Decay Data for Dosimetric Calculations. ICRP Publication 107. Ann. ICRP 38 (3).interaction data for body tissues, with data disk, ICRU Report 46D, Bethesda-Maryland, USA, (1992).

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار