بررسی دوز و شار ذرات ثانویه درون بافت ریه در پروتون‌تراپی پستان با استفاده از کد شبیه‌سازی مونت‌کارلو

نویسندگان

دانشگاه بین الملل امام خمینی (ره)

چکیده

     به طور معمول‌ در یک فرآیند پرتو‌درمانی با فوتون علاوه بر سلول‌های سرطانی، به سلول‌های سالم نیز آسیب وارد می‌شود، اما در پروتون‌درمانی این آسیب‌های ناخواسته به حداقل خود می‌رسند. زیرا پروتون‌ها بیشترین میزان انرژی خود را در انتهای مسیر که به قله براگ مشهور است وارد می‌کنند. در این مطالعه، بازه‌ی مفید انرژی برای درمان سرطان پستان و شار ذرات ثانویه تولید شده در فرآیند پروتون‌درمانی، برای تعیین ریسک ابتلا به سرطان ثانویه در بافت ریه، مورد بررسی قرارگرفت. کد مونت‌کارلو برای شبیه‌سازی ترابرد تابش و حصول نتایج دقیق، و همچنین فانتوم زن  ORNLبرای شبیه‌سازی بدن انسان به کار گرفته شد. چشمه نقطه‌ای پروتون در بازه‌ی انرژی 60 تا 70 مگا الکترون ولت به سمت فانتوم ترابرد شده و تأثیر این پرتو بر روی ارگان حیاتی ریه ارزیابی گردید. در نهایت میزان شار ذرات ثانویه تولیدی برحسب انرژی پروتون ورودی محاسبه شده و نمودار تغییرات شار این ذرات برحسب انرژی رسم شده است. بر مبنای نتایج حاصل از شبیه‌سازی، میزان دوز ثانویه رسیده به ارگان ریه در انرژی70 مگا الکترون‌ولت به ازای یک میلی‌سیورت دوز درمانی پروتون در پستان، 0.1051 میلی‌سیورت در ریه چپ و میزان 0.0178 میلی‌سیورت در ریه راست محاسبه گردید. با بررسی نتایج، می‌توان گفت که پروتون‌درمانی از دقت بالاتری نسبت به رادیوتراپی معمول، برخوردار است و آسیب‌های کمتری به سلول‌های سالم خارج از محدوده تومور وارد می‌کند. زیرا در بازه انرژی مفید محاسبه شده، بیشترین دوز یا آسیب به تومور وارد می‌شود. اما با این حال در این روش درمانی، ذرات ثانویه ناخواسته تولید می‌شوند که نمی‌توان از آنها بخصوص در موارد تومور‌های کودکان چشم‌پوشی کرد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Evaluation of the dose and flux of secondary particles in the lung tissue in breast proton therapy using the Monte Carlo simulation code

نویسندگان [English]

  • Fatemeh Maroufkhani
  • Seyed Mohammad Mahdi Abtahi
چکیده [English]

Unlike proton therapy, conventional radiation therapy directs X-rays not only at the tumor but also unavoidably at nearby healthy tissue. Protons deliver radiation to tumor tissue while the healthy structures will be spared during proton therapy. When protons travel through matter, secondary particles like neutrons and photons are produced. It is believed that the secondary dose can lead to secondary cancer. It is not generally possible to measure directly the absorbed dose in a Human body. Therefore, Monte Carlo simulations and phantoms are useful for estimating the absorbed dose in organs. In this study, the MCNPX and Analytical phantom of the human body, ORNL-female phantom were used for breast proton therapy. We considered a characteristic tumor with the same composition of breast tissue. Measurement was performed with the energy range of 60-70 MeV proton beams accelerated. Secondary productions generated in the body of the patient can affect the organs surrounding the target region, so the equivalent dose of these secondary radiations was calculated in vital organs including Right-Lung and Left-Lung. For all energies, the equivalent dose of photons in vital organs is lower than neutrons. Our Monte Carlo results show that the equivalent dose of the Neutrons and Photons in the left lung is 0.1051 mSV and 0.0178 mSV in the right lung per 1mSV of 70 MeV energy incident proton beam. It is shown that for high-energy proton beams, most of the absorbed dose by organs is due to secondary neutrons but those are low enough to be neglected. Breast proton therapy provides satisfactory target coverage and enhances normal tissue sparing that can limit unnecessary doses delivered to the lung, though there has been a significant development in Radiation therapy technology, there still remain concerns on treatment related to long-term side effects. This problem is more pronounced in pediatric cases.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Proton therapy
  • breast cancer
  • Monte Carlo
  • MCNPX
[1] E.A. Van Lier, HJ. Van Kranen, JA. Van Vliet, et al. “Estimated number of new cancer cases attributable to infection in the Netherlands in 2003”; Cancer Lett, vol. 272 (2008) 226-31. [2] K. Hajian, A. R. Gholizadeh Pasha, S. h. Bozorgzadeh. “Association of Obesity and Central Obesity with Breast Cancer Risk in Pre- and Postmenopausal Women”; J Babol Univ Med Sci, vol.15 (2013) 7-15. [3] D. Weber, C. Ares, A. J. Lomax, et al. “Radiation therapy planning with photons and protons for early and advanced breast cancer: an overview”; Radiat Oncol, (2006) 1: 22. [4] I. G. Evseev, H. R .Schelin, S. A. Paschuk, et al. “Comparison of SRIM, MCNPX and GEANT simulation with experimental data for thick Al absorbers”; Appl Radiat Isot, 68 (2010) 948-50. [5] J. F. Briesmeister. “MCNPTM-A general Monte Carlo N-particle transport code” Version 4C, LA-13709-M, Los Alamos National Laboratory (2000). [6] M. Mirzaie, A. A. Mowlavi, S. Mohammadi, et al. “Absorbed dose calculation from beta and gamma rays of 131I in ellipsoidal thyroid and other organs of neck with MCNPX code”; Iran South Med J; 15 (2012) 201-8. [7] R. R. Wilson. “Radiological Use of Fast Protons”; Radiology; 47 (1946) 487-91. [8] V. Tatischeff, M. Casse, J. Kiener, et al. “Gamma- ray lines of carbon and oxygen from Orion”; Ast Phys J, (1996) 472: 205. [9] J. M. Rychman. “Using MCNPX to Calculate Primary and Secondary Dose in Proton Therapy” [Thesis], Georgia Institute of Technology, (2011). [10] A. A. Mowlavi, M. R. Fornasie, M. De Denaro. “Calculate Energy Deposition, Photon and Neutron Production in Proton Therapy of Thyroid Gland Using MCNPX”; Appl Radiat Isot; 69 (2011) 122-5. [11] R. Gheisari, M. M. Firoozabadi, H. Mohammadi, “Optimization of Geometry and Composition of a Neutron System for Treatment by Boron Neutron Capture Therapy”; Iran south Med J; 17 (2015)1113-9. [12] C. Ares, S. Khan, AM. MacArtain, et al. “Postoperative proton radiotherapy for localized and locoregional breast cancer: potential for clinically relevant improvements?” Int.J.Radiat.Oncol.Biol Phys (2010) 76:685-97. [13] A. V. Ulanovsky, K. F. Eckerman. “Absorbed fractions for electron and photon emissions in the developing thyroid: fetus to five-years-old”; Radiat Prot Dosimetry. (1998), 79(1-4):419-24. [14] B. Gottschalk. The current version of NEU 2009. Available from: http://huhepl.harvard.edu/gottschalk