مجله سنجش و ایمنی پرتو

 برهمکنش الکترونهای کم انرژی با ترکیبات مولکولی هیدراته شده اهمیت بسیار زیادی در فرایندهای رادیوبیولوژیکی از جمله پرتودرمانی دارد. مطالعه حاضر به بررسی اثر الکترون‌های ثانویه(eV70) تولید شده از تابش پرتو گاما در پرتو درمانی بر روی مولکول تتراهایدروفوران در بخش استخوان‌بندی DNA می‌پردازد. با استفاده از ابزار Geant4 انرژیهای ته‌نشین شده بر روی مولکول هدف به دست آمدند. با استفاده از محاسبات DFT انرژیهای لازم جهت تولید کاتیونهای محتمل ناشی از برهمکنش الکترونهای کم انرژی با مولکول هدف محاسبه گردیدند.نتایج DFT و مقایسه آن با میزان انرژی باقی گذاشته شده بر روی مولکول توسط باریکه الکترونی نشان می‌دهد که الکترونهای کم انرژی قادر هستند پایداری مولکول را از بین ببرند و باعث تجزیه مولکولی و شکست حلقه مولکول تتراهایدروفوران شوند. وجود پیوندهای هیدروژنی آب-تتراهایدروفوران این شکست را ایجاد می‌کنند.

واژه‌های کلیدی: آسیب پرتو، تتراهایدروفوران، یونش الکترونی، DNA backbone، Geant4، DFT

     

---