مجله سنجش و ایمنی پرتو، زمستان
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای
چکیده: (252 مشاهده)
استفاده از رادیوداروها برای درمان، تسکین و کنترل بعضی از بیماری‌ها در پزشکی هسته‌ای از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. انتخاب رادیونوکلید برای کاربردهای درمانی به عوامل مختلفی از جمله نیمه‌عمر، اکتیویته ویژه، نوع و انرژی پرتوی ساطع‌شده از آن بستگی دارد. پرازئودیمیوم-143 یک رادیونوکلید با نیمه عمر بلند و گسیلنده ذره بتای خالص، رادیونوکلیدی با خصوصیات مطلوب هسته‌ای جهت کاربردهای درمانی در پزشکی هسته‌ای است که می‌توان آن را به روش غیرمستقیم و از پرتودهی سریم طبیعی تولید کرد. در این تحقیق تولید Pr-143 بـه دو روش محاسباتی و تجربی مورد ارزیابی قرار گرفت. مدت زمان پرتودهی بهینه و مدت زمان بهینه پس از پرتودهی از طریق حل همزمان معادله‌های دیفرانسیلی زنجیره‌های واپاشی برای هدف سریم طبیعی بدست آمد. نتایج نشان داد که مدت زمان پرتودهی بهینه، 5 روز و مدت زمان خنک‌سازی 4 روز می‌باشد. با توجه به اختلاف نسبی 6/4 درصدی بین نتایج تجربی و محاسباتی، اندازه‌گیری تجربی اکتیویته با نتایج محاسباتی سازگاری خوبی دارند و می‌توان نتیجه گرفت برای تولید ماکزیمم اکتیویته رعایت شرایط فوق مهم است.
واژه‌های کلیدی: سریم طبیعی، پرازئودیمیم-143، رادیونوکلید درمانی، پرتودهی نوترونی، راکتور تحقیقاتی تهران
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
