Mehnati P, Malekzadeh R, Yousefi-Sooteh M, Yazdansetad F. Comparing X-ray dose reduction capability of silicon-bismuth micro- and nanocomposite shields using chest CT test. IJRSM. 2019; 7 (3) :35-40 URL: http://rsm.kashanu.ac.ir/article-1-460-fa.html
محنتی پریناز، ملک زاده رضا، یوسفی سوته محمد، یزدانستاد فرهاد. مقایسۀ توانایی کاهش دز پرتو X توسط محافظهای میکروکامپوزیت و نانوکامپوزیت بیسموت از طریق آزمون CT قفسه سینه. مجله سنجش و ايمني پرتو. 1398; 7 (3) :35-40
مقایسهی بین محافظهای پرتوی با ضخامتها و ساختارهای مختلف (بهویژه اندازۀ ذرات متفاوت مواد سازندهی آنها) در انتخاب محافظ مطلوب برای بیمارجهت استفاده در آزمونهای تصویربرداری پزشکی بهویژه سیتیاسکن کمککننده است. در این مطالعه بهمنظور ساخت محافظهای پرتویی کامپوزیت برای پستان، پودر بیسموت در دانهبندیهای میکرو و نانو با سیلیکون مخلوط شد. ابعاد محافظها cm 20 × cm 20، ضخامت آنها mm 1 و درصد وزنی بیسموت در همهی آنها %10 بوده است. آزمون CT با دستگاه سیتیاسکن 16 مولتیاسلایس (TOSHIBA) با شرایط kVp 100، mA 50 و ضخامت اسلایس mm 5/0 و پیچ mm 1 و فانتوم قفسه سینه مؤنث با سایز پستان زن نرمال انجام گرفت. برای جلوگیری از ایجاد آرتیفکت در هنگام تصویربرداری، از یک لایه فوم به ضخامت cm 1 در زیر محافظها و بر روی فانتوم استفاده گردید. برای سنجش دز در نواحی سطح (معادل پوست) و لایۀ چهارم پستان فانتوم (معادل بافت غدهای) از قرصهای TLD استفاده شد. نتایج نشان داد که بهکارگیری میکروکامپوزیت بیسموت موجب کاهش %12و بهکارگیری کامپوزیت نانوبیسموت باعث کاهش %4/18 در لایه پوست پستان گردید و هر دو کامپوزیت بهطور معنیدار (05/0p<) موجب کاهش دز شدند. همچنین محافظ نوع نانوکامپوزیت بیسموت موجب کاهش بیشتر دز در مقایسه با نوع میکروکامپوزیت بیسموت شد. بهعلاوه تغییرات نویز کمتری در تصاویر CT با محافظ نانوکامپوزیت مشاهده گردید.