مجله سنجش و ایمنی پرتو

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

یکی از عوامل مهم در طراحی ماهواره­های فضایی، بررسی، تحلیل و اثرسنجی میزان دوز یونیزان کل حاصل از اثر پرتوهای یونساز فضایی در قطعات موجود در تجهیزات ماهواره است که با در نظر گرفتن این پرتوهای موثر و سنجش میزان دوز القایی براساس داده­های موجود در ارتفاعات مختلف می­توان هزینه­های ساخت، وزن ماهواره و در نتیجه میزان سوخت مورد نیاز را کاهش داد. طراحی بهینه ماهواره برای مقاومت در برابر تشعشعات یونساز محیط فضا نیز می­تواند اثر قابل توجهی در کاهش هزینه ساخت داشته باشد. دوز القایی باید برای مشخصات هر مأموریت به صورت جداگانه محاسبه شود. مشخصات اصلی مأموریت برای بررسی فیزیکی میزان تشعشعات القایی در حین مأموریت عبارتند از نقطه اوج، نقطه حضیض، زاویه میل مداری، مدت مأموریت، زمان آغاز مأموریت و شرایط محیطی فضا. در این مقاله برای نشان دادن خطرناکترین قسمت­های محیط فضا و همچنین میزان دوز القایی در مأموریت­هایی با نقطه اوج و حضیض برابر، شبیه­سازی­ها در زوایای میل مداری مختلف از ارتـفاع 500 تا 58000 کیـلومتر در نـظر گرفته شده که تمام محیط اطراف زمین را شامل می­شود. در این شبیه_­سازی­ها که برای دوره حداقل فعالیت خورشیدی انجام شده است، یک نقشه دوز برای ارتفاعات و زوایای میل مداری مختلف رسم شده است. میزان دوز القایی در این نقشه دوز، حاصل از مجموع دوز القایی تمام عوامل تشعشعی و پرتوهای یونساز فضایی می­باشد. شبیه­سازی­ها نشان می­دهد که در زوایای میل مداری پایین و در ارتفاعات حدود 11000 تا 12000 کیلومتر، بیشترین میزان آسیب دوز یونیزان کل به تجهیزات فضایی وارد خواهد شد. صحت نتایج به دست آمده توسط اسناد موجود در استانداردهای فضایی اروپا ارزیابی شده است. این نتایج توسط شبیه­سازی­های انجام شده با آخرین نسخه نرم­افزار OMERE به دست آمده است.

واژه‌های کلیدی: تشعشعات فضایی، دوز یونیزان کل، ماهواره، ECSS، پرتو کیهانی کهکشانی، کمربند ون آلن، ذرات خورشیدی، پرتو یونساز، زاویه میل مداری

متن کامل [PDF 5487 kb]   (33 دریافت)    

---