مجله سنجش و ایمنی پرتو

تصویربرداری سی­ تی از سر یکی از روش­ های معمول تشخیصی می­ باشد که می­ تواند باعث کدورت عدسی و القای آب مروارید شود. القای آب مروارید از اثرات قطعی پرتو است که در اثر پرتوگیری ناحیه حساس عدسی با آستانه دز 0.5Gy اتفاق می ­افتد. اخیرا میزان دز رسیده به نواحی مختلف چشم در تصویربرداری سی ­تی ناحیه سر  برآورد شده­ است. در این پژوهش تاثیر استفاده از حفاظ بیسموت-پلی­اورتان بر کاهش شار و افت دز اجزای چشم بررسی می­ شود. برای این منظور از مدل چشم با آناتومی واقعی استفاده شده­ است. پس از جایگذاری مدل درون سر فانتوم مرد بزرگسال ICRP، پرتوگیری تشخیصی سی­ تی توسط کد مونت­کارلو MCNPX با سه ولتاژ 80، 100 و kVp 120 شبیه ­سازی شده و دز و شار حجمی رسیده به نواحی مختلف چشم بدون حفاظ و با حفاظ­­ بیسموت پلی اورتان با غلظت های مختلف محاسبه گردید. در نهایت با بررسی نتایج به دست آمده و در نظر گرفتن سایر ملاحظات، حفاظ بیسموت پلی­اورتان با غلظت 20% به عنوان انتخابی مناسب معرفی شد. نتایج نشان می­ دهد با استفاده از این حفاظ، در ولتاژ 80، 100 و kVp 120 دز اجزای چشم به ترتیب تا حدود 70، 65 و 60 درصد کاهش می­ یابد.
 

واژه‌های کلیدی: تصویربرداری سی تی، مدل چشم، دزسنجی، آب مروارید، حفاظ کامپوزیتی پلی اورتان

     

---